Είναι φανερό ότι η πολιτική ζωή της χώρας περνάει σε μια νέα φάση. Οι εξελίξεις γίνονται ολοένα και πιο πυκνές σε όλα τα μέτωπα και αυτό το καλοκαίρι θα είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται άλλωστε τρία χρόνια από τις εκλογές του 2019 που έφεραν στην κυβέρνηση αυτοδύναμη τη ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτή η τριετία κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Η κυβέρνηση χρειάστηκε να αντιμετωπίσει από σχεδόν το πρώτο κιόλας διάστημα αλλεπάλληλες κρίσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες και σε κάθε τομέα.
Δεν είναι καθόλου υπερβολή να σημειώσουμε ότι καμιά άλλη κυβέρνηση δεν βρέθηκε, εδώ και τόσες δεκαετίες, μπροστά σε τόσες δοκιμασίες μαζεμένες. Προκλήσεις που είχαν να κάνουν με τα σύνορα της χώρας και τις εθνικές απειλές, με την προσπάθεια να επανέλθει η κοινωνία και η οικονομία στην κανονικότητα ύστερα από μια οδυνηρή πενταετία που είχε προηγηθεί αλλά και με την πρωτοφανή σε παγκόσμιο επίπεδο υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Εκ του αποτελέσματος η διαχείριση των κρίσεων αυτών είχε θετικό πρόσημο. Παρά τις αντιξοότητες και το μέγεθος των προβλημάτων, που σε πολλές περιπτώσεις δεν είχαν και προηγούμενο, το έργο και η δουλειά που έγινε ξεπέρασαν επιτυχώς τις δυσκολίες και τους δικαιολογημένους φόβους. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η ΝΔ ως κυβέρνηση εξακολουθεί να έχει σαφές και ασφαλές προβάδισμα στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Ακόμη και μέσα στους «τυφώνες» που είχε να αντιμετωπίσει όλο αυτό το διάστημα, η ελληνική κοινωνία σταθερά και αποφασιστικά δεν σταμάτησε να της δίνει ψήφο εμπιστοσύνης, χωρίς αυτό ασφαλώς να μην συνοδεύεται από ανησυχίες, προβληματισμούς ή και επί μέρους ενστάσεις.
Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία ωστόσο δεν έχει υπάρξει άλλο κόμμα και μάλιστα με τον ίδιο ηγέτη το οποίο να προηγείται καθαρά επί επτά συνεχή χρόνια είτε ως αντιπολίτευση αρχικώς είτε ως κυβέρνηση στη συνέχεια. Αυτό από μόνο του διαμορφώνει ένα σταθερό άξονα για τις επιλογές του ελληνικού λαού και την αξιολόγηση που κάνει όσον αφορά τις εναλλακτικές λύσεις που διαθέτει. Ακόμη και αυτοί που ελλείψει επιχειρημάτων αρέσκονται μάλιστα να αμφισβητούν τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, δεν είναι σε θέση να παρουσιάσουν κάτι που να μαρτυρά το αντίστροφο. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει.
Είναι εντελώς αμφίβολο εάν οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση βρισκόταν στη θέση της σημερινής θα είχε «αντέξει» υπό το βάρος των απανωτών δοκιμασιών. Και όχι μόνο η κυβέρνηση αυτή πέρασε από τις Συμπληγάδες αλλά βρέθηκε έτοιμη να αντιμετωπίσει και το αμέσως επόμενο τεράστιο πρόβλημα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Χωρίς αμφιταλαντεύσεις και υπεκφυγές, πήρε τη σωστή θέση στα θέματα αρχών και χωρίς δισταγμό και καθυστερήσεις έλαβε μέτρα και πρωτοβουλίες για να αμβλύνει τις συνέπειες του πολέμου στην ελληνική κοινωνία και να ανακουφίσει ιδιαίτερα τις πιο ευαίσθητες και αδύναμες κοινωνικές ομάδες, δείχνοντας έμπρακτα την ευαισθησία και τα ανακλαστικά της.
Σε όλη αυτή τη γιγαντιαία προσπάθεια που εκτυλίσσεται σε διάφορα στάδια αυτά τα τρία χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ είχε να αντιμετωπίσει δυστυχώς και την υπονομευτική στάση της αντιπολίτευσης και ειδικά της αξιωματικής. Παρά τις κάποιες προς στιγμήν παραπλανητικές ενδείξεις συναίνεσης, η συνολική διαδρομή επιβεβαίωσε σταθερά ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Ακόμη και σε κεφαλαιώδους ζητήματα εθνικής σημασίας δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τον κακό της εαυτό. Αυτό πάντως το αντιλαμβάνεται πλήρως και ο ελληνικός λαός, γι’ αυτό και συνεχίζει να την κατατάσσει στη θέση που της αρμόζει. Συμβαίνει δε για πρώτη φορά στα χρονικά και τούτο: Αντιπολίτευση αντί να κερδίζει αξιοποιώντας τη -φυσιολογική- φθορά της κυβέρνησης, χάνει έτι περαιτέρω από τα προηγούμενα ποσοστά της.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, μπαίνοντας στον τέταρτο χρόνο της πρώτης θητείας της σημερινής κυβέρνησης, η τοξικότητα της αντιπολίτευσης θα ενταθεί. Θα ήταν ψευδαίσθηση να πιστεύει πραγματικά κανείς ότι θα μπορούσε να περιμένει κάτι διαφορετικό, ακόμη και τώρα που στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία όλα τα μεγάλα ζητήματα απαιτούν νέες προσεγγίσεις και συνθέσεις.
Αυτή η νέα περίοδος που διανύουμε ήδη σε διεθνές επίπεδο -και σε μεγάλο βαθμό εμπεριέχει και πορεία σε αχαρτογράφητα νερά- αφορά και τη χώρα μας. Η Ελλάδα ύστερα και από την πολυετή οικονομική της δοκιμασία, κατέκτησε αυτά τα τελευταία χρόνια σημαντικά βήματα προόδου και ανάπτυξης χάρη στο σχέδιο της κυβέρνησης και στην συμμετοχή και ανταπόκριση της κοινωνίας μας. Υπάρχουν πλέον οι σταθερές και στέρεες βάσεις για να προχωρήσουμε παρακάτω αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν περιθώρια ή πολυτέλειες για απερισκεψίες και πισωγυρίσματα. Οι εμπειρίες του παρελθόντος είναι ασφαλής οδηγός για το παρόν αλλά και το μέλλον. Ο,τι κερδήθηκε έως τώρα δεν πρέπει να χαθεί, ούτε καν να τεθεί εν κινδύνω. Είναι προφανές όμως ότι οι δυνάμεις της μικροπολιτικής και του λαϊκισμού θα προσπαθήσουν να παίξουν από εδώ και πέρα τα ρέστα τους, αφού μέχρι τώρα δεν τα κατάφεραν και βλέπουν ότι τελειώνουν οριστικά και οι ευκαιρίες τους. Όμως τέτοια παιχνίδια με τον τόπο δεν μπορεί και δεν πρέπει να βρουν χώρο επώασης. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή. Γι’ αυτό και η νέα αφετηρία, εμβαπτισμένη στη λαϊκή εμπιστοσύνη, θα επιτρέψει να συνεχιστεί η ασφαλής πορεία προς το μέλλον, τη σταθερότητα, την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και τη διεθνή αναβάθμιση της θέσης της χώρας μας.